Εξαντλήθηκα
σε απέραντους ωκεανούς
σε μακρινούς πολιτισμούς...
σε περίμενα στα χωράφια
στα βουνά τα τεράστια
σε ποτάμια με θύελλες....
Σε συνάντησα στα γυάλινα,
στα κρυσταλλένια παλάτια
στις ροές τις διαστροφής
στις έλξεις μιας επιμονής
στο πείσμα της εμμονής!
Εξαντλήθηκα
και έσκυψα δυνατά
συνετρίβην υπέροχα
οι καιροί μας τρισάθλιοι
στα σημεία και τέρατα
εξεπλάγην...
μεταμορφώθηκα εσαεί
μόνος εγώ και ο ήχος μου
και τα πουλιά στο σύρμα
και τα χρυσά στα χέρια
και τα νεκρά μας κύτταρα
δυό άσπρα περιστέρια.
© γ.κ. 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου